Perspektywy
Wszystkie skuteczne leki przeciwbakteryjne mają pewne cechy wspólne. Zastosowane w małym stężeniu muszą działać na drobnoustroje, powodując zahamowanie ich wzrostu lub śmierć komórki bakteryjnej w złożonym chemicznie środowisku żywego organizmu. Ponieważ przenikają one do wszystkich tkanek, ich szkodliwe działanie na narządy gospodarza powinno być ograniczone do minimum. Poza tymi 2 podstawowymi cechami pożądane są także inne, jak: trwałość, dobra rozpuszczalność, powolne wydalanie i zdolność dyfuzji do odległych tkanek. Nawet skuteczne leki nie zawsze jednak mają wszystkie te cechy. Jeżeli lek jest toksyczny dla bakterii, lecz nie wykazuje toksyczności dla komórek gospodarza, to jego działanie jest prawdopodobnie skierowane na pewne struktury lub funkcje charakterystyczne tylko dla komórki bakteryjnej. Gdy Woods i Fields wyjaśnili mechanizm działania sulfonamidów i wysunęli teorię zahamowania wzrostu komórki bakteryjnej przez analogi metabolitów, wydawało się, że zostanie otwarta droga do poszukiwań nowych antybiotyków na racjonalnych zasadach. Ogromny rozwój wiedzy w następnych latach, dotyczący budowy, składu chemicznego i metabolizmu komórki bakteryjnej, zachęcał do podtrzymania tej nadziei. Wiedza ta ułatwiła wyjaśnienie mechanizmów działania leków przeciwbakteryjnych, nie okazała się jednak przydatna w poszukiwniu nowych antybiotyków. Wprawdzie osiągnięcia w dziedzinie syntezy były niekiedy oparte na racjonalnych przesłankach, jednak prawdziwie nowe antybiotyki odkrywano w wyniku poszukiwań losowych w ogromnej liczbie prób.
